De afgelopen twee avonden brachten meer dan 20 artiesten het ultieme eerbetoon aan Will Tura, de enige echte Keizer van het Vlaamse Lied. Het Sportpaleis werd voor even een warme woonkamer met 16.000 fans die elk woord van elke song meezongen. Over dit historisch huldeconcert zal nog lang worden nagepraat.
Tweeëntwintig topartiesten brachten elk een lied uit het ruime repertoire van Will Tura. Het energieke duo Cleymans & Van Geel opende de avond met het vinnige ‘Vergeet Barbara’. Via ‘Hopeloos’ van Paul Michiels ging het naar ‘Boven De Wolken’ van Günther Neefs.
De ingetogen versie van de klassieker ‘Ik Mis Je Zo’ door Ruben Block ontroerde de hele zaal en ook Will Tura en familie genoten zichtbaar. Natalia bracht de minder bekende song ‘Morgen Gaat Ze Weg’. Het Nederlandstalig nummer ging de Kempense powerstem duidelijk goed af. Metejoor zorgde vervolgens voor reggae-vibes met het zwierige ‘In Mijn Caravan’. Met ‘Omdat Ik Van Je Hou’ pakte Sandra Kim daarna de zaal in, waarna een ingetogen Joost Zweegers met ‘Alleen Op De Wereld’ op vleugelpiano iedereen opnieuw muisstil kreeg.
Met videobeelden uit Will’s rijke muzikale verleden werd het concert een wandeling door het repertoire en leven van Tura. De krachtige stem van Peter Vanlaet charmeerde met ‘Als De Muren Konden Praten’ en ook poulains van componist Steve Willaert, de zussen Annelies en Sarah Cappaert, waren van de partij met ‘Heimwee Naar Huis’ in een prachtig nieuw arrangement. Net voor de pauze bracht Helmut Lotti nog ‘De Noorderwind’ waarna Clouseau een doorleefde versie bracht van ‘Het Kan Niet Zijn’. Een knuffel met Will aan het einde van het nummer ontbrak niet.
Geëmotioneerd eerbetoon
Niels Destadsbader opende het tweede deel en kwam vanuit de zaal al zingend naar het podium. Hij verraste met het opgewekte ‘Met Rock’n Roll In M’n Hart’. Het Sportpaleis en Niels is altijd al grote liefde geweest en ook deze avonden was de liefde groot.
Stijn Meuris bracht zijn legendarische versie van ‘Arme Joe’ met volle overtuiging. Daarna kwam Geike Arnaert op het podium met een ingetogen versie van ‘Linda’. En ook Free Souffriau overtuigde met haar breekbare engelenstem en ‘Twee oudjes’. Will Tura en grote liefde Jenny genoten zichtbaar. Ook daarna volgde opnieuw een rasechte powerstem. Jasper Steverlinck bracht de klassieker ‘Hart Van Goud’ en bezielde daarmee de hele zaal.
De hits volgden elkaar in een snel tempo op met onder meer ook ‘Zeg Me’ van Ozark Henry en het toepasselijke ‘Wat Vliegt De Tijd’ van Daan. Fine Fleur, het koor van Night of the Proms, bracht vervolgens een acapella versie van ‘Hemelsblauw’. Luc Steeno diepte nog ‘Huisje In Montmartre’ op uit het veelvoud aan hits en Christoff bracht ‘Er Is Een Plaats In Mijn Armen’, waarna de volledige zaal mee wiegde. De immer energieke Bart Peeters sloot af met ‘Mooi, ’t Leven Is Mooi’. Alle artiesten samen knalden aan het eind van de avond nog een laatste keer met een medley van echte klassiekers zoals ‘Draai Dan 797204’, ‘Winterroosje’ en ‘El Bandido’.
De hele avond – aan elkaar gepraat door Ben Crabbé – was een unieke ode aan Will Tura, de onbetwistbare Keizer van het Vlaamse lied. Dankzij het indrukwekkende Antwerp Philharmonic Orchestra, koor Fine Fleur, de band onder leiding van Steve Willaert en meer dan 20 topartiesten werd het een muzikale reis door het ruime repertoire van de grootmeester. Het publiek genoot met volle teugen en dan moest het hoogtepunt nog komen.
De kers op de taart kwam aan het einde van het 2,5 uur durende concert. Wanneer Ben Crabbé de zanger zelf uitnodigde op het podium om zijn allergrootste hit ‘Eenzaam Zonder Jou’ te brengen. Geëmotioneerd maar met toonvaste stem weerklonk Will Tura nog een laatste keer in het Sportpaleis. Een ontroerend moment voor de 16.000 aanwezigen in het Sportpaleis.
